PLANOWANIE ZAPOBIEGANIA NAWROTOM CHOROBY

Planowanie zapobiegania nawrotom choroby jest istotną częścią programu terapii.

Oto kolejne etapy planowania zapobiegania nawrotom choroby:

1. Stabilizacja: Spróbuj odzyskać kontrolę nad sobą. Najlepiej umów się ze specjalistą, terapeutą powiedz im o tym, co się dzieje. Pamiętaj! Im bardziej twój głos wewnętrzny przekonuje cię, że nie warto - tym bardziej trzeba. Spróbuj przełamać opór. Nie podejmując działania pozwalasz by choroba znów opanowywała twój umysł, ciało, wpływała na relacje z ludźmi - zmierzasz w kierunku brania środków uzależniających.

2. Ocena sytuacji: Zobacz co się dzieje w twoich myślach, uczuciach. Porozmawiaj o tym, co się z Tobą dzieje.


3. Edukacja: Dowiedz się jak najwięcej o nawrotach, o tym, co robić aby im zapobiegać. Zwracając się o pomoc nie robisz tego sam. Pozwól sobie pomóc.

4. Rozpoznawanie sygnałów ostrzegawczych: Sporządź własną listę sygnałów ostrzegających przed nawrotem choroby.


5. Postępowanie z sygnałami ostrzegawczymi: Dowiedz się, jak można sobie z nimi radzić, zanim stracisz nad nimi kontrolę.

6. Praktykowanie samooceny: Naucz się świadomie rozpoznawać sygnały ostrzegawcze w trakcie ich pojawiania się. Pomocnym może się okazać pisanie dzienniczka uczuć.


7. Przegląd programu zdrowienia: Upewnij się, że twój program zdrowienia może pomóc ci w radzeniu sobie z sygnałami ostrzegawczymi.

8. Monitorowanie programu zdrowienia: uaktualniaj regularnie swój plan zapobiegania nawrotom choroby. Dokonuj swoistego bilansu swojego trzeźwienia.

Zdrowienie zaczyna się od akceptacji faktu, że nie można bezpiecznie pić lub zażywać innych zmieniających nastrój substancji. Sama jednak wiedza o tym, ze środki uzależniające są szkodliwe nie wystarcza. Trzeba przestać ich używać. Nie używanie jest abstynencją. Lecz sama abstynencja też nie wystarcza. Pozwala jedynie na to, by proces zdrowienia mógł się rozpocząć. Stanowi środek do celu, którym jest możliwość normalnego życia. Nauczenie się prowadzenia normalnego życia, wolnego od uzależnienia, wymaga natomiast czegoś więcej niż tylko abstynencji. Konieczne jest naprawienie fizycznych, psychicznych i społecznych szkód wyrządzonych zdrowiu przez uzależnienie. Trzeba także nauczyć się żyć zdrowo i produktywnie bez konieczności sięgania po alkohol i inne środki chemiczne, a także bez uciekania się do „chorych” zachowań. Osoba chora musi radzić sobie z życiem w sposób "nieuzależniony"
Narkomanii definitywnie wyleczyć się nie da. Można natomiast powstrzymać rozwój tej choroby, zahamować objawy i nauczyć się z nią żyć w sposób trzeźwy i satysfakcjonujący. Mowa jest wtedy o zaleczeniu uzależnienia.

Zaleczenie uzależnienia możliwe jest wyłącznie przy zachowaniu całkowitej abstynencji – to warunek podstawowy. Dla osoby uzależnionej perspektywa dalszego „bezpiecznego”, czy też okazjonalnego, zażywania środków psychoaktywnych jest na zawsze zamknięta.


"Uważaj na swoje myśli, stają się wszak słowami.
Uważaj na swoje słowa, stają się czynami.
Uważaj na swoje czyny, stają się nawykami.
Uważaj na swoje nawyki, stają się charakterem.
Uważaj na swój charakter, on staje się Twoim losem."

Frank Outlaw

WYZWALACZE ORAZ SPOSOBY RADZENIA SOBIE Z NIMI

Wyzwalacze

Czynnikiem decydującym o nawrocie choroby w uzależnieniach od narkotyków / alkoholu są zewnętrzne i wewnętrzne sytuacje tzw. wyzwalacze, które rodzą myśli o napiciu się czy zażyciu narkotyku .
Każdy uzależniony ma takie osoby, miejsca, muzykę, przedmioty – właściwie to każdy rodzaj bodźca może być wyzwalaczem, który wywołuje powstanie głodu narkotycznego/ alkoholowego.
Istnieje teoria, że zjawisko głodu jest niczym innym jak tylko odruchem warunkowym (Pawłowa) łączącym bodźce zewnętrzne (widok narkotyku /alkoholu , osób uzależnionych) i wewnętrzne (stany emocjonalne) z „nagradzającym” działaniem środków uzależniających .

Można mówić o tzw. wyzwalaczach zewnętrznych i wewnętrznych.

WYZWALACZE ZEWNĘTRZNE - to przede wszystkim : ludzie, miejsca, sytuacje, które wywołują chęć wzięcia narkotyku, np.:

- przebywanie w towarzystwie , które zażywa środki uzależniające,
- przebywanie w domu przyjaciół, w lokalach, na imprezach sportowych , muzycznych , w klubach , gdzie zażywałeś substancje uzależniające,
- fizyczna bliskość środków uzależniających oraz ich reklama,
- kontakt z osobami uzależnionymi
- dzień wypłaty, gdy dysponujesz sporą gotówką,


WYZWALACZE WEWNĘTRZNE - stan umysłu, emocje, kiedy odczuwasz :

np. brak miłości, zrozumienia u innych, poczucia bezpieczeństwa,
depresja, emocjonalny ból, frustracja, irytacja, krytyka ze strony
innych, lek, nerwowość, niepokój, napięcie wewnętrzne, poczucie
opuszczenia, obcości, presja innych, podekscytowanie, pewność
siebie, poczucie winy, szczęścia, samotność, smutek, strach,
zazdrość , zmieszanie, złość, zmartwienie...

Ważne jest aby mieć czas i spokój na to aby poznać reakcje organizmu i być przygotowanym na radzenie sobie z tymi wyzwalaczami.

Ważną częścią programu leczenia jest :
1. Rozpoznawanie „wyzwalaczy”
2. Unikanie „wyzwalaczy” w inny niż dotychczas sposób
3. Postępowanie z „wyzwalaczami” w inny niż dotychczas sposób.

Strategia pracy

- Rozpoznanie własnych najważniejszych wyzwalaczy zewnętrznych (ludzie, miejsca, sytuacje, które wywołują poczucie głodu narkotycznego/ alkoholowego ).
- Rozpoznanie własnych najważniejszych wyzwalaczy wewnętrznych (emocji), wywołują poczucie głodu alkoholowego.
-Poznanie sposobów radzenia sobie z wyzwalaczami (unikanie, zabezpieczanie się wsparciem innych osób itp. relaks, zachowanie równowagi wewnętrznej)
-Opracowanie planu działania na wypadek zetknięcia się z wyzwalaczem.
- Nauka przerywania myśli o zażywaniu substancji uzależniających.
-Poznanie istoty głodu narkotykowego/alkoholowego i skutecznych sposobów poradzenia sobie z nimi .

JAK RADZIĆ SOBIE Z WYZWALACZAMI


1. Unikaj wyzwalaczy tak, jak tylko to możliwe.

2. Zaplanuj z góry, zaplanuj z góry, zaplanuj z góry .

3. Jeżeli znajdziesz się w bezpośrednim kontakcie z wyzwalaczem – odejdź natychmiast. Bez względu na wszystko! Nie szukaj wymówek, dlaczego chcesz pozostać .

4. Unikaj barów, klubów, spotkań towarzyskich, miejsc i sytuacji, w których trudno byłoby Ci być i nie pić.

5. Rozmawiaj otwarcie i uczciwie z innymi o Twoich wyzwalaczach, zanim zetkniesz się z nimi.

6. Zdecydowanie unikaj osób, z którymi zażywałeś narkotyki lub piłeś alkohol , lub którzy to robią w Twojej obecności.

7. Zawsze noś przy sobie numer telefonu, lub adres co najmniej trzech życzliwych ci osób, z którymi mógłbyś porozmawiać, gdy pojawi się uczucie głodu narkotycznego/ alkoholowego.

8. Kiedy nie możesz uniknąć kontaktu z wyzwalaczem, na przykład na przyjęciu, zabierz ze sobą osobę, która zna twój problem.

9. Spisz i umieść na widocznym miejscu listę twoich wyzwalaczy, na przykład nad łóżkiem, na drzwiach lodówki…

10. Zawsze posiadaj w zapasie plan awaryjny na wypadek, gdyby twój pierwotny plan został zburzony, lub gdybyś znalazł się w sytuacji wysokiego ryzyka.

11. W przypadku zetknięcia się z wyzwalaczem uruchom pozytywne myślenie. Mów do siebie: - To minie. Poradzę sobie z tym bez narkotyków / alkoholu. Będę dumny z siebie, jeżeli mi się uda.

##
##
WSZYSTKIEGO CO DOBRE ,RADOSNE ,TAJEMNICZE ,TWÓRCZE ,SZCZERE ,PRAWDZIWE ,
DLA WSZYSTKICH BABĆ
W DNIU WASZEGO ŚWIĘTA.