|
BIBLIJNE PODSTAWY EKUMENIZMU
Ks. Andrzej Siemieniewski , w artykule "Biblijne podstawy ekumenizmu" pisze, że obecna sytuacja podzielonego chrześcijaństwa nie jest czymś absolutnie nowym. Prawdę mówiąc, problem ten istniał nawet przed św. Augustynem, mianowicie od samego początku historii wspólnoty chrześcijan, ,dlatego od pierwszych dziesięcioleci istnienia Kościoła był potrzebny ekumeniczny wysiłek tworzenia jedności : „ Zdarzają się między wami spory. Myślę o tym, co każdy z was mówi: «Ja jestem Pawła, a ja Apollosa; ja jestem Kefasa, a ja Chrystusa». Czyż Chrystus jest podzielony?” (1 Kor 1, 12–13)
Coraz powszechniejsze staje się więc przekonanie, że istnienie różnych wyznań i sekt przeczy woli Jezusa Chrystusa. Pierwszym krokiem prowadzącym do pojednania chrześcijan jest podkreślanie tego, co jednoczy, a nie - istniejących różnic. Tymi wspólnym i elementami są: wiara w Boga Ojca, Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego, Biblia uznawana za podstawę wiary, chrzest, modlitwa i oczekiwanie nadejścia Królestwa Bożego.
Ciekawą inicjatywą w dziedzinie szerzenia ekumenizmu są organizowane już od dziesięciu lat spotkania pod hasłem „ Ekumeniczne Święto Biblii” .Organizatorem tych spotkań jest Poznańska Grupa Ekumeniczna, do której należy Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny, Kościół Ewangelicko-Augsburski, Kościół Ewangelicko-Metodystyczny, Kościół Rzymsko-katolicki, Kościół Polskokatolicki i Kościół Zielonoświątkowy.
Wszystko zaczęło się w 2001 roku, kiedy z inicjatywy Towarzystwa Biblijnego ukazał się ekumeniczny przekład Pisma Świętego. Wtedy to duchowni i wierni sześciu Kościołów chrześcijańskich postanowili wspólnie pochylić się nad Biblią, bo ona jest tym, co łączy chrześcijan, co pozwala spotkać się i razem modlić. Centralnym momentem Ekumenicznego Święta Biblii Święta jest nabożeństwo ekumeniczne odprawiane w poznańskiej katedrze , przygotowane przez członków Poznańskiej Grupy Ekumenicznej . W wiele wydarzeń kulturalnych w ramach Ekumenicznego Święta Biblii włącza się również młodzież. Młodzi ludzie przygotują Ekumeniczną Noc Kościoła,” na którą składają się modlitwy, śpiew i świadectwa. Odbywa się również ekumeniczne spotkanie dzieci, z udziałem i popularnego zespołu Gospel Kids. Jest to jedyna tego typu inicjatywa w skali całego kraju. Poprzez dyskusje, modlitwy i wydarzenia kulturalne organizatorzy chcą ukazać, jak w codzienności realizować ideę jedności wśród chrześcijan , ponieważ wszelkie podziały są w sprzeczności z Prawdą i misją Kościoła Katolickiego . Jan Paweł II w encyklice o ekumenizmie U t unum sint (nr 5) prorokuje o przyszłej jedności Kościoła, opierając się na wizji Ezechiela: „Pan skierował [do Ezechiela] następujące słowa: «Powiedz im: Oto biorę drewno Józefa, które jest w ręce Efraima, oraz plemion Izraela, jego sprzymierzeńców, i czynię je jednym drewnem po to, by w moim ręku byli jedno. I uczynię ich jednym ludem, i już nie będą podzieleni na dwa królestwa, i wszyscy oni będą mieć jedynego Pasterza; ludy zaś pogańskie poznają, że ja jestem Pan»” (por. Ez 37, 15–28).
Z pewnością zamiarem Boga jest przezwyciężenie podziałów i przywrócenie widzialnej jedności jego ludu. Świat nie będzie mógł odkryć Jezusa jako Syna Bożego posłanego przez Ojca, dopóki chrześcijanie nie będą zespoleni w jedno. Przejmująco wyraził to Jan Paweł II: „Jeśli wierzący w Chrystusa chcą się skutecznie przeciwstawić dążeniu świata do zniweczenia Tajemnicy Odkupienia, muszą razem wyznawać tę samą prawdę o krzyżu”. Jakkolwiek podziały między poszczególnymi wyznaniami mogą wydawać się nam dziś nie do pokonania, to jednak Bóg czynił już w historii cuda burzenia murów: „On jest naszym pokojem. On, który obie części uczynił jednością bo zburzył rozdzielający je mur – wrogość […] aby jednych i drugich znów pojednać z Bogiem w jednym ciele przez krzyż” (Ef 2, 14).
Ekumenizm, jak widzimy, to nie kwestia mody lub politycznej poprawności, ale to sprawa wierności nakazowi Jezusa Chrystusa i sprawa skuteczności chrześcijaństwa. Potrzebujemy się nawzajem. Co więcej, wygląda na to, że dla spełnienia swego planu objawienia się światu sam Jezus Chrystus potrzebuje nas wszystkich! „Jeśliby noga powiedziała: «Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała» – czy wskutek tego rzeczywiście nie należy do ciała? Lub jeśliby ucho powiedziało: «Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała» – czy wskutek tego rzeczywiście nie należałoby do ciała? […] Nie może więc oko powiedzieć ręce: «Nie jesteś mi potrzebna»” (1 Kor 12, 15–16. 21). Potrzebujemy się, nawet jeśli czasem nie chcemy tego przyjąć do wiadomości.
Uważam , że inne kościoły chrześcijańskie wzbogacają całe chrześcijaństwo o te elementy życia religijnego ,które są charakterystyczne dla poszczególnych wyznań. Dlatego sprawne forum spotkań , dialogu ,porozumienia , konkretnych wspólnych działań , świadectw i modlitw powinno być powinnością wszystkich wyznawców Chrystusa.
Rozwijając ruch ekumeniczny można zmienić nastawienie , postawy , poglądy duchownych różnych wyznań chrześcijańskich w kwestii wzajemnego uznania urzędu kościelnego , interkomunii i intercelebracji . Bez tych zmian nie może być mowy o dialogu, porozumieniu i jedności . Dlatego dobrym rozwiązaniem jest zarówno :
- ekumenizm duchowy, który został nazwany „duszą całego ekumenizmu” – przez nawrócenie serca i życie zgodne z Ewangelią
- ekumenizm teologiczny – przez dialogi doktrynalne,
-ekumenizm praktyczny – przez różne formy ponadkonfesyjnej współpracy chrześcijan.
Obecnie obserwuje się dwie przeciwstawne reakcje, które coraz częściej można zaobserwować zarówno u ludzi świeckich, jak u duchownych:
- albo głosi się i praktykuje postmodernistyczną otwartość i dowolność, która teologiczne różnice między nauką poszczególnych Kościołów uznaje tylko za „szczegóły”, którymi nie warto za bardzo się przejmować,
- albo też głosi się i praktykuje skrajny konserwatyzm i konfesjonalizm , które są antyekumeniczne i zupełnie ignorują wyniki przeprowadzonych dotąd dialogów teologicznych. Takie postawy ekumeniczne są złym przykładem dla świata , przede wszystkim dla wyznawców innych religii takich jak : judaizm, islam , buddyzm, hinduizm. z którymi powinniśmy także kontynuować dialog międzyreligijny.
Może napiszecie o innych, ciekawych inicjatywach ekumenicznych, podejmowanych w Polsce i na świecie. Może ktoś przedstawi jakiś ciekawy projekt , program lub scenariusz spotkań ekumenicznych dla wybranych przez siebie środowisk społecznych.
|
