Jeżeli chodzi o mnie, to ja właśnie tego poszukuję najbardziej, a potem wszystko inne. Nasz proboszcz w parafii ma zwyczaj mówić:

- "Jeżeli Bóg będzie na pierwszym miejscu, to wszystko inne też będzie na właściwym sobie"

Dlatego przez 10 lat z rzędu w naszej parafii przygotowywaliśmy Dzień Kultury Chrześcijańskiej, który zawsze zaczynał się mszą świętą i adoracją, a potem dopiero zaczynały się inne działania artystyczne - od poezji do teatru, nie omijając koncertów i innych działań twórczych. Zjawisko było nie z tej ziemi, gdyż obok wielkich profesjonalistów występowały także szkolne dzieci i młodzież. Wydaliśmy trzy tomiki poezji religijnej dzieci, młodzieży i dorosłych. A Bóg pieczętował nasze działania takimi znakami OPATRZNOŚCI, że trudno było nawet pomyśleć, że to co robiliśmy nie podoba się Bogu. Napisałam o tym małą książeczkę - świadectwo. Może kiedyś podeślę ją Kaji, jeżeli zaistniałaby takowa potrzeba.

MAMY!!!

PS

Skąd to przypuszczenie, że ktokolwiek chce Cię zagłuszyć? Podjęłaś bardzo ważny temat, nad którym trwa poważna debata. Mario - życzę ci więcej wiary w siebie. Najbardziej zagłuszają nas własne lęki i strachy o to, co kto o nas pomyśli. I to one z reguły niszczą naszą wewnętrzną wolność daną nam przez Boga.

Bez ofiarowania swego życia Bogu nie ma nawet co zaczynać "czegoś więcej", gdyż idąc o własnych siłach nie podołamy naszym pragnieniom i ugniemy się pod ciężarem własnego egoizmu przyduszając przy okazji tych, którzy będą z nami.

W tym miejscu podzielę się swoim doświadczeniem, które być może komuś pomoże zrozumieć o co mi chodzi. Dawno to było, kiedy po raz pierwszy usłyszałam wezwanie Boga do ofiarowania Jemu swojego życia. Tak się tego wystraszyłam i miałam taką złość na Boga, że zaczęłam się z Nim dość ostro kłócić. Na końcu zaś wygarnęłam, że na takie zaproszenie to w życiu nie pójdę, gdyż ja zakonnicą nigdy nie będę, bo chcę mieć rodzinę, dzieci i cieszyć się wolnością, którą Bóg mi dał, a teraz chce mi ją odebrać. I gdy taka wewnętrznie rozkrzyczana i wzburzona stałam w Prudniku lesie, pod grotą Lourdzką - nagle, ni z stąd ni zowąd, przyszedł błogi pokój i jedna myśl:

- "kto tu mówi o zabraniu ci czegokolwiek, ja chcę jedynie pomóc ci zrealizować twoje pragnienia"

Szpaku,

ja rozumiem, że wiele osób odzyskało tu wiarę, ale ważna jest też kontrola demonicznych przepływów, związanych z ludzkim życiowym egoizmem i konsekwencjami jakie z tego płyną nie tylko dla pielgrzymki, ale dla ludzi w ogóle...

Tyle, że z indywidualistami tak łatwo nie przeskoczy tego, bo oni z siebie nie zrezygnują dla Boga, jedynie mogą Mu życie ofiarować i przekierować dla Niego swoje działania i zapędy.

To jest tak naprawdę demoniczny korzeń, tak samo silny jak materializm, tyle tylko, że dziej się na bazie intelektualnej swobody i wolności...

no właśnie o to chodzi Alu! nie wyobrażam sobie tego bez dzieci, a to nasze dzieciaki w Jugowicach śpiewały!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
a chcę bardzo odwołać się do: Ewangelia Mateusza: 9. 14-16
a jak spotykmy się z rodziną raz na długi czas, czy pościmy jakoś szczególnie i się smucimy???? przez cały rok Mario z pewnością mamy baaaaaaardzo dużo naprawdę dużo trudnych momentów. Marysiu kochana, czemuż tak o nas 'trudno' myślisz???? a pokusy pychy ma każdy artysta, a czy za nimi idzie czy nie, trzeba chyba zostawiać to jego sumieniu.
może by lepiej skupiać się bardziej na Chrystusie niż na ludziach???? Alu, opublikuj tu te poezję proszę!!!!

O tak. Piękny ten festiwal w wydaniu Bogdana. Spontan w moim wydaniu, to jak u tych dziadków, co spontanicznie siadają na ławeczce przed domem, a potem spontanicznie siedzą trzy godziny aż im się odechce. Szpaku ciśnie i dzięki temu czasem nawet z takich beznadziejnych przypadków jak ja coś wyciśnie - Na szczęście są takie wulkany energii i pomysłów jak Chrzanka i Ala

Nie, ja nie myślę o was trudno, tylko zastanawiam się, czy jest sens dopuszczać tak wiele tego, co należy do Starego Świata, ja sama jestem indywidualistką, ale wszystko zostawiłam dla Boga, by nic w tym życiu nie okazało się ważniejsze. Po prostu należę do bardzo ortodoksyjnej strefy, a ostatni rok spędziłam w całkowitej izolacji, przypominającej coś w rodzaju chrześcijańskiej wersji Meah Shearim, a obecnie wyszłam do was wprost ze średniowiecza, a nawet wcześniej, podtrzymywanego przez stare żydowskie rodziny do dziś dnia, tyle, że ta grupa to Żydzi Mesjańscy (uznający Jezusa za Mesjasza) z tendencją do ortodoksji. Aktualnie widzę bardzo dużo i wiem, skąd się biorą wszystkie choroby i nieszczęścia, choć oficjalnie mówi się, że nie wiadomo skąd to się bierze, a ludzie faktycznie nie wiedzą ze względu na kłamliwość światopoglądów i mentalny zament ostanich wieków...

Po prostu widzę nad wami niebezpieczeństwo, dlatego chcę was ostrzec przed wpływami jakiegokolwiek egoizmu życiowego...

Macie wielką Łaskę nad sobą, dlatego nikomu nic się tu nie stało nigdy, ale naprawdę doceńcie to, co dostaliście i nie obciążajcie Bożego Ducha, najlepiej przez wyrzeczenie i samozaparcie w czym tylko się da...

Mario, dopiero się poznajemy, więc zadam tobie kilka pytań, aby wiadomo było, czy pod tymi samymi pojęciami rozumiemy to samo.

- co rozumiesz przez pojęcie STARY ŚWIAT?
- co oznacza twoje stwierdzenie - "ostatni rok spędziłam w całkowitej izolacji, przypominającej coś w rodzaju chrześcijańskiej wersji Meah Shearim, a obecnie wyszłam do was wprost ze średniowiecza"?

Marysiu kochana! wiesz- średniowiecze jest najwspanialsze i dla mnie - ach!!! antropologia św. Tomasza z Akwinu!!!, ach!!! i święci Karmelu:)!!!

kończę, bo jak dochodzi do bardzo osobistych zwierzeń, to chyba tak wogóle na wszelkim forum trzeba kończyć, bo za jakiś czas można czegoś żałować:) a czytają wszyscy.
ale teraz jesteś tutaj z nami:))))) jak to dobrze Marysiu. i będziesz na pielgrzymce prawda?
pozdrawiam Ciebie
Kasia
ps. a myślisz, że myśmy tu sami przyszli wszyscy? i Ty? Gdyby Duch święty nie chciał, to by nie było nic tu:)

Stary Świat, czyli to, w czym w tej chwili żyjemy, w odróżnieniu od Nowej Ziemi, która ma nastać wraz z przyjściem Chrystusa. Ja się starego mentalnie nie trzymam, dlatego wyrzekłam się wszystkiego, jedynie poza koniecznościami, np. maluję tylko dla minimum na życie, ale nie chcę np. robić kariery w tym kierunku, choć miałam takie fazy, że tylko z wiary żyłam, a w moim domu same pojawiały się pieniądze i jedzenie...

Co do strefy średniowiecznej, Meah Shearim to dzielnica ścisłych ortodoksów w Jerozolimie, a ci uparcie, nie zważając na upływ czasu, żyją jakby nie istniała technika i postęp i po prostu uważają to za spełnienie proroctwa o nagromadzeniu światowego zła. Mają też bardzo poszerzoną świadomość tego co dobre i złe i bardzo zważają na to, żeby nie dopuszczać jakichkolwiek przejawów złego, ani też zła nie prowokować. To jest bardzo trudne, bo nie tylko własnych uczynków trzeba pilnować, ale też zważać na czyny innych - jeśli np. ktoś komuś zrobi krzywdę, która brudzi duchowo, to winę ponosi ten właśnie człowiek, ale - z pewnymi wyjątkami - i skrzywdzony, bo do niej dopuścił i nie zachował ostrożności. Tu chodzi o bardzo czysty duchowy przepływ i nieskazitelną postawę wobec Boga. To jest bardzo starożytny kanał i tak naprawdę to wielu obecnych ortodoksów już nie wie nawet o co chodzi. Ja trafiłam do rodziny bardzo żywej judeochrześcijańsko i np. któregoś popołudnia obudziłam się i zobaczyłam, że pochyla się nade mną 5 dusz rabinów z różnych epok... w takim czystym przepływie silnie rozwija się duchowa percepcja, a za taką idzie nasilone "widzenie" i "rozumienie" - dlatego np. Św.Franciszek rozumiał, co mówią ptaki, bo żył w silnym odseparowaniu i koncentrował tylko na tym, co mówi do niego Bóg...