JOANNA JANKOWSKA.

ODNALEŹĆ W SOBIE

zaklęta w drzewie moc
zaklęty w drzewie czar

a tutaj tylko dym
a tutaj tylko strach

uciekać stąd daleko
uciekać aż do gwiazd

odnaleźć w sobie moc
odnaleźć w sobie czar


Bobolice, 23.03.2003

JOANNA JANKOWSKA.

PASJANS


W sieci nocy
łapię motyle
czarne od łez


Ich skrzydła
są kruche
oczy bez rzęs


Układam z nich
wieczność
ciemną od snów


Bobolice, 16.10.2001

JOANNA JANKOWSKA.

CYROGRAF

oddałam duszę
ciemnościom

one nie chciały
nie mogły
zapomniały
dać mi coś
w zamian

nie mam nic


Bobolice, grudzień 2001

JOANNA JANKOWSKA .

gdybym umiała kochać
jak nie umiem

gdybym mogła być inna
jak nie mogę

gdybym żyła na serio
jak na pewno umrę

byłabym wielka


Bobolice, marzec-kwiecień 2001

JOANNA JANKOWSKA.

WRÓŻBA

wczorajszy wiatr
pogubił sztachety
z mojego płotu

nie mogę więc
powróżyć sobie
kogo kocham
co lubię
i czy cokolwiek
szanuję

Bobolice, 11.10.2000

JOANNA JANKOWSKA.

NIEWINNOŚĆ

na okładce
moich wierszy
są chmury
i niebo w kolorze błękitu

biel została
przypadkiem -
pozostałość niewinności

Bobolice, maj 2002

JOANNA JANKOWSKA.

gdy głowa
pęknie na pół
zrobię z tego
pożytek

część oddam
do nieba

część będzie
dla ciebie

zasadź w niej
ufność


Bobolice, 23.06. 2001

JOANNA JANKOWSKA.

ODRODZENIE

Popękane serce
zszyto nicią

w dodatku zieloną

Dziury przykryto
łatami

w kształcie liści

Wstyd
pokazać się ludziom

Ale nikt nie wie
że odradzam się
na nowo


Bobolice, październik 2000

MĄDRY WIERSZYK (wszystkie są mądre ) TAKI POETYCKI KATHARSIS .
GDY OFICJALNIE ZAPROSIŁEM STRACEŃCÓW Z SPK NA WIECZOREK POETYCKI JOANNY DO KOSZALINA , TO CI PANOWIE ZABILI MNIE SWOIM WZROKIEM I ŚMIECHEM. TO TEŻ CHYBA BYŁ ICH KATHARSIS . JESZCZE TYLKO ROK I SPADAM...OBY TYLKO ROK ...

JOANNA JANKOWSKA.

Tam, w słonecznej krainie
dokąd zawiozą mnie
rydwany ognia
będę się zawsze uśmiechać
i rozdawać pocałunki
napotkanym mężczyznom


Bobolice, 19.07.1996

JOANNA JANKOWSKA.

Chodź i otul moje wnętrze
ogrzej sopel lodu
pałac Królowej Śniegu rośnie
wypełnia krajobraz przed oczami

Nie pozwól na to
bym zamarzła
nie będzie odwrotu
płatki śniegu nie wskażą drogi
zasypią moje kroki
zgubisz się

Bobolice, 14.07.1996


PANOWIE !
CZAS WIELE SPRAW PRZEMYŚLEĆ .