Ciekawe są słowa człowieka, który pragnął uśmiercić Boga ...

"Lepsze pieśni musieliby śpiewać, abym uwierzył w ich Zbawiciela; na bardziej zbawionych musieliby wyglądać Jego uczniowie”

F. Nietzsche /Tako rzecze Zaratustra/

Słowa te usłyszałam na kazaniu w pierwszą niedzielę zmartwychwstania. Mocno zabrzmiały wśród tych, którzy powinni się w pełni radować i być pełni entuzjazmu. Akurat byłam tam z przyjaciółką, która wyrwała się ze szpon sekty, ale jeszcze nie odnalazła się w żadnej innej wspólnocie. Jej refleksja była jasna i czytelna dla mnie. Z resztą ... sama powiedziała, że te słowa brzmią teraz w jej sercu jak dzwon.

Nietzche szukał w chrześcijaństwie tego, co i Mahatma Gandhi. Oni nie znaleźli, więc poszli swoją drogą. Mnie udało się dotrzeć do tych, którzy ... i pieśni mieli lepsze ... i wyglądali na bardziej zbawionych.

W przeddzień Zesłania Ducha Świętego warto modlić się o ten dar spotkania.

PROWADZENIE DUCHA ...

Myślę, że Duch Boży daje natchnienia, pragnienia itd. Impulsy, na które możemy zareagować świadomie, bądź poza świadomścią. Jeżeli człowiek oddaje swoje "ja" do dyspozycji woli Bożej Bóg przez niego działa budując dobro i miłość. Patrząc na spotkania biblijnych bohaterów widać wyraźnie, że inicjatorem tych spotkań jest Bóg.

Układanka Boża składa się z milionów puzzli, dlatego bardzo często, nie widząc ostatecznego obrazu, buntujemy się przeciw cząstkowym Bożym planom.

POKORA - Fundament życia duchowego ...


Pokora
...
czasem cicha
nieraz głośna
w obronie prawdy
narazi siebie na pogardę
nie ucieknie
bronić będzie
z bólu zapłacze
lecz skargi nie złoży
będzie czekać
...
aż do śmierci

Czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego?

(1 Kor 6,19)

Tego typu świątynię buduje się całe życie. W pewnym momencie dochodzi się do granicy własnych niedoskonałości. Bez cnoty pokory człowiek nie ukończy tej budowli. Pogubi się we własnych planach, wyobrażeniach, bezradnościach ...

Duch Boży jest najlepszym kierownikiem danym nam w czasie Pięćdziesiątnicy ... czy pozwalamy Mu się prowadzić w duchu pokory?

TRÓJCA ŚWIĘTA ...

Są tajemnice, które trudno przyjąć nawet na wiarę...

Logika ...

Pomyślałam sobie dzisiaj, że są takie rejony duchowej rzeczywistości, w których prawo logiki zostaje zawieszone w próżni. I nie ma sensu spierać się z własnym umysłem o coś, co w sercu porusza najdelikatniejsze struny mojego "ja".

***

Boże, choć Cię nie pojmuję, nad wszystko miłuję ...

Misterium MIŁOŚCI ...

Miłość Boga jest równie niepojęta jak tajemnica wzajemnej RELACJI trzech Osób Boskich. Człowiek może w tej relacji uczestniczyć, lecz nie jest jej w stanie do końca pojąć.

Dobra Nowina ...

Będziesz miłował Pana Boga swego,
z całego serca swego,
z całej duszy swojej,
i ze wszystkich sił swoich,
a bliźniego swego jak siebie samego.

Dobrą Nowiną jest to, że jesteśmy zaproszeni przez Boga do budowania tej relacji. Pragnienie to mamy wypisane w naszych sercach. Możemy go jednak zagłuszyć niepotrzebnymi dochodzeniami naszego nieposkromionego umysłu.

POKORA ...

Stawia człowieka w prawdzie, że ... NIE JEST ON BOGIEM!

BOŻE CIAŁO

Wielokrotnie na swoim blogu prowadziłam dyskusje na temat prostoty znaków, które tylko z ludzkiego punktu widzenia nie mają nic wspólnego z Objawieniem Bożym. Z reguły kończyły się fiaskiem. Doszłam więc do wniosku, że lepiej będzie ...

IŚĆ ZA ZNAKAMI, A NIE O NICH DŁUGO DYSKUTOWAĆ.

O DRZEWIE, KTÓRE POZOSTAŁO W RAJU ...

Piękne kazanie miał nasz Proboszcz na temat rajskiego drzewa życia, które musiało być chronione przed pazernością człowieka. Gdy mówił o posłudze kapłańskiej przy ołtarzu posłużył się obrazem, który wpłynął na moją wyobraźnię.

Wskazał na ołtarz i powiedział, że dzięki Miłości Bożej podczas mszy świętej mamy możliwość korzystania z owoców rajskiego drzewa życia na miarę naszych możliwości. Możemy więc się karmić do syta:

Słowem Bożym
Sakramentami /prostymi znakami/
świadectwem wiary
Eucharystią

Na koniec zachęcił, abyśmy tak szybko z nich nie rezygnowali.


***

Bogu dziękować za takich kapłanów!

Jestem szczęśliwą ... żoną, matką, babcią, katechetką i kobietą

Kiedyś szczęście utożsamiałam z uśmiechem, gdy wiodło się wokół mnie po mojej myśli. I Bóg dawał mi takie chwile. Dzisiaj szczęście upatruję w uśmiechu, który nie jest tak mocno zależny od tego, jak mi się wiedzie. I ten stan ducha też nie jest mi obcy dzięki Opatrzności Bożej, która prowadzi mnie przez życie ku szczęściu wiecznemu. Św. Paweł zachęca do wdzięczności Bogu za każde doświadczenie ... i to radosne ... i to smutne ... i to byle jakie. Myślę, że to jest właściwa droga ku prawdziwemu SZCZĘŚCIU, które nie pozwoli się zniewolić trudnymi sytuacjami w życiu.

Zadzwonił wczoraj do mnie Wojtek z zapytaniem, czy nie mogłabym złożyć świadectwa wiary. Kiedyś od razu odpowiedziałabym ... tak, nie ma sprawy. Dzisiaj nie tyle się waham, ale nie chciałabym by rozum i wola stanęły przed SERCEM, którego nie da się otworzyć bez łaski Ducha Świętego...

***

Noszę w sobie pragnienie, które"gryzie" mnie od wielu lat. Może nadszedł czas na jego realizację? Pomódlcie się o światło Ducha Bożego ... proszę. Bez Jego błogosławieństwa nie postawię ani jednego kroku. Kiedyś próbowałam, ale to nie było to, co by mnie uspokoiło.