^^^
^^^

Nie mogę żyć bez Ciebie mamo. Synku, dam Ci skarb, przyjmij go od nadziei. Wtedy oczekując najmniejszej łaski, dostałem ją, kobietę. Czy to ona, człowiek taki jak ja? Twój widok, to skok w próżnię. Twoja dłoń jest dla mnie półką sklepową,. Serce moje było całym mną, zajęło mój mózg , moje nogi, moje ręce. Roztoczyła się czerwień. Lecz kobiety potrzebują nowych zabawek. Odłożono mnie do kąta, za szafę dębową .

AG.

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )

niebo
podzielone na pół
z jednej strony
księżyc
z drugiej –
pióropusz białych
chmur

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )


Półksiężyc
spogląda
na mnie zalotnie
mrużąc senne oko
a rudy kot
prycha niedbale
na te gwiezdne
zaloty

FANTASTYCZNY WIERSZYK !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )

źrenice

obawiam się bać
boję się śnić

w rozszerzonych źrenicach
purpurowy
zachód słońca

BARDZO DOBRY WIERSZ !!!!!!!!!!!!!!!!!

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )

dziewczyna


nie wyciosana
z jednej bryły
jak dąb

bez szerokich ramion
rozłożystych liści
kasztanowca

wiecznej zieleni
ostrokrzewu

wątła brzoza
z czarno-białą korą

ślubno-żałobną
sukienką

PONOWNIE FANTASTYCZNY WIERSZ .
BRAWO.

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )

taniec

w odwiecznym
tańcu
życia i śmierci
mistrzem zostaje
zawsze
ona

JOANNA JANKOWSKA .

Lizaki

ogromne czerwone lizaki -
- słońca dla pszczół
o zachodzie

JOANNA JANKOWSKA.
(niepublikowane wiersze )

Życie po życiu

zakochani w życiu
odchodzą w dal
nie widać ich stóp.

zakochani w życiu
odchodzą w dal
nie widać ich dróg.

WIERSZ TE JEST PRZEZNACZONY DLA BRATOWEJ JOANNY ,KTÓRA DZISIAJ ODESZŁA Z POWODU CHOROBY NA MUKOWISCYDOZĘ , NA KTÓRĄ TEŻ CHORUJE JOANNA
CZEKAŁA PRZESZCZEP PŁUC.

Pytam czy dużo
potrzeba do
szczęścia naszym
braciom mniejszym ?

(Wanda Komenda)

Nie , wystarczy
dobry pan ,ciepły kąt
i pełna micha.

To całe dobro ,które
możemy psu dać..
A on w zamian
wskoczy na kolana
i podziękuje panu..

WANDA KOMEDA...
https://www.facebook.com/wanda.komenda?fref=nf

Pamiętasz
jak szłam ulicą
obcisłe białe spodnie
czarne szpilki
włosy rozwiane
wczesny poranek
Ty jechałeś
samochodem
oczy wpatrzone przed
siebie
do dzisiaj nie wiem
jak mnie spostrzegłeś
Piorun z nieba
strzała amora
z miłości do
Ciebie byłam poważnie
chora
od pierwszego
spojrzenia
Ty
śmieszne
patrzyłeś na mnie
tak pociesznie
jak się patrzy na cud
wygaduję bzdury
ale cudem byłam
dla Ciebie
sam mi to mówiłeś
cudem natury
Szalona miłość
i
zazdrość po
kres możliwości
obsesja to była
choroba z zazdrości
Myślałeś, że jestem
na wyłączność Twoją
tak Cię kochałam
ale tej porywczej
Twojej natury nie
rozumiałam
Do dzisiaj myślę
o Tobie..
dalej masz tyle
zazdrości w sobie!?
Musiałam odejść
od Ciebie tamtej
upalnej nocy
jak zobaczyłam
Twoje z zazdrości
szalone oczy.


G.J.(Łza) czerwiec