Mili państwo,

ja tu się wpisuję drugi raz, bo coś mi się konkretnie rzuciło w oczy, przy okazji mojego poprzedniego wpisu. Nie można nic zrobić grupowo, jeśli nie będzie jednomyślności serc. Ponieważ dużo osób na szpakowisku jest nawróconych i wie, co to kontakt z Żywym Bożym Działaniem, a reszta winna mieć świadomość, że to przede wszystkim Pielgrzymka, a nie zjawisko kulturalno-artystyczne, nie można uciekać się do takich rzeczy, jak przesadne rozbijanie się na dodatkowe okoliczności, bo przez to zło tylko w ludziach opóźnia myślenia i działanie, dlatego często dochodzi u nas do rozproszeń, tylko anioły cierpliwie nas zawsze jakoś zganiają w jedno miejsce, dlatego wszyscy jesteśmy pod specjalną opieką. Ja to piszę zupełnie serio, ale Boża Łaska nie jest przestrzenią, w której można sobie ot tak bimbać i za bardzo nadużywać. Dobrze byłoby pozbyć się w tym wypadku egoizmu i innych nagromadzeń i naprawdę zrobić coś dla Opatrzności i to z Niej uczynić cel Pielgrzymki, a nie z własnych dążeń. Kształtowanie woli, wytrzymałość, umiejętność skromnego zadowolenia się kromką chleba i dostrzegania Bożych Darów to są priorytety, a dalej już Bóg pokieruje... Wystarczy polegać.

Co wy na to?

Dużo racji jest w tym, co piszesz. Bóg jednak buduje na naturze, która w różnoraki sposób manifestuje swoją obecność i nie nam jest tu określać granice. Dla mnie istotne jest to, czy Bóg będzie uwielbiony w naszym działaniu; raz może to być gest podniesienia okruszka chleba z ziemi, innym razem symfonia z wielu orkiestr. Przyznaję jednak tobie rację w tym, że warto zweryfikować nasze pragnienia, abyśmy w naszym działaniu nie kreowali siebie na bożków. Bo to niebezpieczna droga dla człowieka.

Ala, to też jest schemat myślenia pogańskiego, rzecz się wsłuchać, co mówi Bóg, a nie stawiać domyślne kategorie, strefa hippie, choć lubiana przez Opatrzność ze względu na dziecięcość serc, ma jednak pewne wady i trzeba tu wiedzieć, że taki wolnościowy egoizm jest takim samym przyczynkiem wojen, jak działalność krawaciaży, w odróżnieniu od faktycznego życia "poza systemem", któr oparte jest na skrupulatnym, odpowiedzialnym kontrolowaniu myślenia i działań.

To stawanie się dzieckiem ma oznaczać zresztą dziecięcą ufność, a nie bycie dzieckiem dla potrzeb wolnościowych czy też umiejętność bycia dzieckiem w dorosłym wieku...

Dla mnie istotne jest to, czy Bóg będzie uwielbiony w naszym działaniu - to jest sens mojej ostatniej wypowiedzi!

Zdanie, które zacytowałeś wyrwałeś całkowicie z kontekstu. Co do myślenia pogańskiego... owszem, tyle jego w nas, ile w nas grzechu, z którego Opatrzność Boża pragnie na co dzień wyprowadzać człowieka.

Wolnościowy egoizm .... to kolejny bożek, któremu często kłaniamy się na prawo i lewo. Ale to już inna "para kaloszy". heYka

W wypowiedziach niektórych ludzi , a także w sobie czuje potrzebę takiej prostej wędrówki, bez zamieszania wokół obiadów, noclegów, zorganizowanych koncertów itp. - a co za tym idzie zegarka itp. itd. jednak w grupie - nie samotnej, połączonej z modlitwą. Obawiamy się o nasze dzieci - ale niekiedy mam wrażenie, że one najlepiej by to zniosły...

ha! ale wesoło:) nic nie zrozumiałam
czy ktoś mógłby po chłopsku?... że niby dzieci o pajdzie chleba cały dzień?... pewnie! zniosą to najlepiej, zwłaszcza te poniżej 3go r. ż., tylko czy rodzice to znoszenie wytrzymają:)?
no i co z pampersami? dozwolone?:)

oj... to wszystko żarty przecież...
ściskam dziecięco

Tak tam sobie blubram. Nic ważnego.
Zresztą jest już zdaje się pielgrzymka działająca na takich zasadach - Dakota - ma ktos może doświadczenia z nią związane???