OBRAZ JEZUSA MIŁOSIERNEGO

Trudno mi będzie spłacić dług wdzięczności wobec Jezusa. Nawet nie wiem od czego zacząć. Muszę to przemodlić, przemyśleć. Dzisiaj jednak z pełnym przekonaniem chcę powiedzieć, że medytując obraz Jezusa Miłosiernego mogłam doświadczyć dotyku żywego Boga w moim życiu, a nie martwej materii świata stworzonego.

/więcej na blogu/

SZPAKU NAUCZYŁ MNIE KOCHAĆ JEZUSA MIŁOSIERNEGO ...


Pacysiu, wykorzystałam twoje zdjęcie na moim blogu. Nie pytałam o zdanie, ale mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko temu. Twoje zdjęcia są piękne

PIELGRZYMKOWE NACZYNIE

Używane prawie nieprzyzwoicie. Dlatego w pewnym momencie było tak zniszczone, że naszły nas obawy, że się rozsypie na kawałki. W okolicy serca ktoś zrobił wielką dziurę, aby włożyć żółte kwiatki polne ... no bo jak ... Jezus, tak do nas podobny, musiał mieć kwiaty.

DZIECI KWIATY nosiły go po lasach, łąkach i prawie dziewiczych terenach. Nie obce mu były wichry, ani burze. Wystawione na żar palącego słońca i strugi deszczu w końcu wymagało renowacji.

Zaproponowaliśmy Andrzejowi, że postaramy się poszukać dobrego artystę, który tę naszą miłość do Jezusa Miłosiernego nieco połata. Po jednej z pielgrzymek wzięliśmy więc obraz do domu. Do dziś jestem wdzięczna Szpakowi za to, że kilka miesięcy mógł on wisieć u nas w domu.


/więcej na blogu/

OBIETNICA ŁASKI MIŁOSIERDZIA DLA KONAJĄCYCH

... ona jest teraz moją nadzieją. Wierzę, że Jezus Miłosierny przeprowadzi bezpiecznie mojego Tatę na drugi brzeg. Kto chce - może swoją modlitwą Mu pomóc w tej ostatniej wędrówce do domu Ojca.

/więcej na blogu/

PRZEDOSTATNIA STACJA

Już czas pakować walizki. Wprawdzie nie znam ostatecznego czasu pożegnania, ale jest na tyle blisko, że szkoda marnować darowanych chwil na bzdury i życiowe przepychanki.

/więcej na blogu/

POCIĄG ŻYCIA

Ostatnio padło pytanie o jego sens. Mam teraz dużo chwil na to, by szukać odpowiedzi na pytania, których z reguły się nie zadaje. Różne są tego przyczyny, ale z pewnością jedną z nich jest lęk przed prawdą oczywistą, że kto wsiadł do TEGO POCIĄGU, KIEDYŚ Z NIEGO BĘDZIE MUSIAŁ WYSIĄŚĆ.

/więcej na blogu/

NA PERONIE

Dopóki pociąg jedzie nie ma potrzeby dalej sięgać myślą. Wystarczy obecna chwila, która zaczyna się pomału na nowo budzić do życia. Ma to związek z SAKRAMENTEM NAMASZCZENIEM CHORYCH, który Tato przyjął w sobotę ledwo żywy. Słyszałam o tym, jaką jest on łaską dla ludzi chorych. Teraz widzę tę łaskę na własne oczy, która wzmocniona modlitwą przyjaciół uobecnia swoją moc w naszym domu.

/więcej na blogu/

TOR ŻYCIA ...

Początek ... taki sam, ale jakże inny dla każdego. Koniec ... też taki sam, niezależny od tego kto ile posiada. Czasem się zastanawiam nad tym, jak to się dzieje, że chociaż wszyscy wsiadamy do tego samego pociągu potrafimy się o swoje wizje stacji końcowej spierać bez pamięci, jakby to miało cokolwiek zmienić.


/więcej na blogu/

NIEPEWNOŚĆ

... tato dzisiaj usiadł na ganku z laseczką ... zaczął na nowo jeść, pić, uśmiechać się do życia. Więc gra zaczęła się na nowo. Dużo się przez ten tydzień nauczyłam o życiu i umieraniu, w necie byłam godzinami; czytałam o objawach śmierci ciała. Na 10 różnych objawów tato miał 9. Teraz też się zastanawiam, czy oby ten przypływ energii to nie jest przed śmiertelny, ale wiecie co ... kicham na to i zaczynam się uśmiechać do każdego. Życie jest piękne.


/więcej na blogu/

Widać wiosna to nie jest dobry czas na umieranie...
parę zdjęć od nas. Mam nadzieję, że uda się dodać